Bezoek je wel eens een bron of een krachtplek bij jou in de buurt waar je graag komt? Kun je bijvoorbeeld iets over de geschiedenis van deze plaats vertellen of ken je een volksverhaal dat er mee verbonden is? Misschien heb je er een artikel of boek over gelezen en websites bezocht met aanvullende informatie over jouw bijzondere plek. Of heb je er oude foto’s van gevonden of zelf mooie foto’s van gemaakt.
Wij van Pansophia zijn geïnteresseerd in je verhaal met foto’s voor onze website. Jouw tekst is welkom, ook als die niet helemaal compleet is.
Je kunt je bijdrage sturen aan Lida van de Water, lida@pansophia.nl, of aan Ineke Bergman, inekebergman@bepu.nl.
Kijk voor je gaat schrijven eerst naar de verhalen die er al staan, dan krijg je een indruk van de manier waarop de teksten zijn opgebouwd. We ontvangen jouw bijdrage bij voorkeur digitaal, inclusief een routebeschrijving naar de plek toe.
RICHTLIJNEN VOOR HET OPSTELLEN VAN EEN BERICHT OVER EEN KRACHTPLAATS
Beste aanstaande auteur,
Wij zijn blij met je initiatief om over krachtplaatsen in de lage landen te schrijven. Het is nodig dat de diverse stukken over krachtplaatsen een samenhangende opbouw vertonen. Ze verschijnen immers op een website en dat maakt de informatie voor grote groepen toegankelijk. Daarom moeten de stukken gestroomlijnd zijn en samenhang qua opbouw en stijl vertonen.
Wat is de doelstelling Academie PanSophia bij het in kaart brengen van krachtplaatsen?
- Het onder de aandacht brengen van krachtplaatsen. Mensen attenderen op het bestaan van krachtplekken, vooral die in hun eigen omgeving; deze unieke plaatsen geografisch weer op de kaart zetten, ze een naam geven. Veel mensen hebben geen idee dat er in hun buurt spiritueel krachtige plekken zijn.
- Het onderzoek doen naar krachtplekken en heilige plekken.
Dit onderzoek is tweeledig.
- Het verzamelen van geologische, archeologische, historische, taalkundige en landschapsmythologische informatie over de krachtplaats, de functie en de ligging.
- Het herkennen en ervaren van de energie van de krachtplaats uitgaande van de vraag: ‘wat is er voelbaar of merkbaar op deze plaats’? Hierdoor wordt een bewustwordingsproces voor gevoeligheid van fijnstoffelijke energieën in het landschap opgewekt. De innerlijke technologie van oude culturen wordt herinnerd.
De werkgroep krachtplaatsen bestaat uit 3 leden.
- Jaap Craamer (jcraamer@vodafonethuis.nl of academie@pansophia.nl ) en Ineke Bergman (inekebergman@bepu.nl). Zij zoeken mogelijke auteurs, verzamelen de ingezonden artikelen. Jaap Craamer treedt in contact met de auteurs over de inhoudelijke kant en is het aanspreekpunt. Na overleg levert Jaap Craamer de stukken in bij:
- Wim Bonis. Hij controleert de stukken op stijl, leesbaarheid en samenhang. Hierna stuurt hij de stukken weer terug naar:
- Jaap Craamer. Hij verzorgt het technische stuk en plaatst de stukken op de krachtplaatsen op de website van Academie PanSophia.
Richtlijnen voor de stijl
- Wees neutraal en objectief. Je mag in beperkte mate een persoonlijke noot of korte sfeerbeschrijving inlassen, maar het stuk mag niet bol staan van een eigen visie; je weet immers niet wie het lezen en wie erdoor afgeschrikt worden. We willen een zo breed mogelijk publiek aanspreken en de stukken zullen vele jaren lang te lezen blijven. Daarom zo neutraal en objectief mogelijk; iets dat niet wegneemt dat het met passie, bezieling en liefde voor vergeten erfgoed geschreven kan worden.
- Gebruik korte en duidelijke zinnen.
- Las pakkende kopjes tussen korte stukjes. Je schrijft voor een website; digitale teksten moeten ‘scanbaar’ zijn voor de lezer. Zij of hij moet in een oogopslag kunnen zien waar het over gaat en hierbij kunnen korte paragrafen en tussenkopjes veel helpen. Dat scheelt redactiewerk, heen en weer gemail, en voorkomt misschien ook ontevredenheid bij de schrijvers als de eindredacteur Wim Bonis kopjes invoegt die de auteur niet goed vindt.
Richtlijnen voor de inhoud
- Vraag jezelf voordat je gaat schrijven af welke gegevens er beschikbaar zijn voor het lezen en ervaren van de krachtplaats in kwestie. Langs welke wegen kun het landschap gelezen worden?
- De geologische gegevens bieden inzicht in het ontstaan en de vorming van het landschap.
- De archeologische gegevens geven informatie over de overblijfselen van culturen die het landschap bewoonden.
- Gegevens uit topografie en naamkunde geven inzicht in het tot stand komen van aardrijkskundige namen. Het Aardrijkskundig Woordenboek der Nederlanden van A. J. Van der Aa uit 1839 tot 1851 van dertien delen biedt informatie maar lang niet alles staat hierin.
- De historische gegevens met geschreven bronnen over de plaatsen.
- De folkloristische gegevens vermelden soms volksverhalen en volksgebruiken die om de krachtplaats geweven zijn.
- De energetische gegevens. Vroeger en nu ook nog gebruikt(e) men de wichelroede; maar tegenwoordig worden apparaten gebruikt die de Bovis-energiewaarden meten. Dit wordt bestudeerd door de Nieuwe geomantie, die met nieuwe wetenschappelijke meettechnieken een relatie legt tussen de straling in het landschap, fijnstoffelijkheid en spiritualiteit.
- Helderziende en heldervoelende waarneming. Wanneer men de rituele en spirituele achtergrond van een krachtplaats onderzoekt, kan men gebruik maken van helderziende- en heldervoelende waarneming. In oude culturen gebruikte men trance-technieken en speelde de oude voorouderverering met het in de geest contact leggen met overleden familieleden een rol.
Uit welke periodes worden archeologische vondsten opgegraven?
Overblijfselen kunnen stammen uit de volgende periodes:
- Oude steentijd met onder andere venuskunst en bijbehorende symbolen. 40.000-10.000 v. Chr.
- Nieuwe steentijd en kopertijd, de tijd van de vroege landbouwculturen die vanaf 5000 v. Chr. in de Lage Landen bij de zee doordringen met venuskunst, aardewerk met symbolen, grootfamiliehuizen en megalithische grafcultuur zoals de hunebedden. Daarnaast valt de neolithische cultuurlaag te herkennen aan de overgeleverde symbolen, aan motieven in sprookjes en volksverhalen, aan de namen van plaatsen, de water-, steen-, boom- en sterrenverering én de vooroudervering.
- Bronstijd waarin bronzen voorwerpen waaronder wapens gevonden worden.
- IJzertijd waarin ijzeren voorwerpen waaronder wapens gevonden worden. Kelten, Germanen, Romeinen.
Welke volkeren hebben de Lage Landen achtereenvolgens bewoond?
- De jagers en voedselverzamelaarsters uit de oude steentijd en de midden-steentijd tot 5000 v. Chr.
- De vroege landbouw(st)ers vanaf 5000 v. Chr.
- De Kelten. Vanaf 2000 v. Chr. migreert een groep Indo-Europese stammen, genaamd de Kelten, vanuit Klein-Azië naar Europa. Zij bereiken vanaf de 7e en 6e eeuw v. Chr. het uiterste westen van Europa. Zij richten urnengrafvelden in. Met hun aanwezigheid begint rond 1000 v. Chr. de IJzertijd. Zij wonen ruim 6 eeuwen in Frankrijk en België en vermengen zich vanaf de eerste eeuw met de Romeinen
- De Germanen. Vanuit Nood-Duitsland dringen vanaf de 6e eeuw v. Chr. de Germanen naar het Zuiden. In het rivierengebied verkeltizeren ze en nemen voor een deel de Gallo-Romeinse cultuur over. Ten noorden van de grote rivieren bewonen de Friezen een groot gebied.
- 5. De Romeinen. Julius Caesar verovert met tegenstand van de Kelten Gallië rond 50 v. Chr. en verklaart de Rijn tot natuurlijke grens van het Romeinse rijk. In de 4e eeuw dringen de Germaanse Franken binnen en bekeren zich onder leiding van koning Clovis tot het christendom.
- De christelijke kerk. Aanvankelijk beperkt tot de steden, dringt dit pas laat op het platteland door, vanaf de 6e eeuw na Chr. ‘Heidense’ godinnen- en godenbeelden en cultusplaatsen worden vernietigd. Paus Gregorius (590-604) kiest later voor de tactiek van integratie. Hij kondigt af dat de afgodsbeelden (en bomen en stenen) gebroken mogen worden; de heidense cultusplaatsen moeten omgebouwd worden tot christelijke kerken. Daartoe hoeven ze alleen te worden ingezegend. Vele kerken en kapellen liggen daarom op oude krachtplaatsen. Dit gedoogbeleid duurt tot 1350. Men beschouwt het wichelen naar krachtlijnen als zwarte magie.
Algemene opmerkingen
- Ervaringen met ceremoniën en rituelen graag in bescheiden vorm helemaal aan het eind van het stuk om te voorkomen dat het verhaal te persoonlijk wordt. Mocht je persoonlijke wederwaardigheden willen vermelden dan is een pagina op Facebook geschikt.,
- Graag eindigen met juiste adres en duidelijke routebeschrijving, i.v.m. plaatsing van icoon op de juiste plaats op de kaart.
De iconen.
Hieronder informatie over de iconen zoals die op de kaart op de website verschijnen.
Tempel, (Maria) kapel, kerk, kathedraal
Grote steen, hulebed, steencirkel, inwijdingsplaats/vergaderplaats
Bron, put, vijver, beek, rivier, zee
Boom, boomcirkel, vegetatie
Graf, begraafplaats, dodeweg
Berg, heuvel
Overig
Belangrijk is ook op te geven welke informatiebronnen je gebruikte.
Dit moet zo uniform mogelijk.
*Bijvoorbeeld bij een boek:
-Wim Bonis, Het voortleven van het godinnenerfgoed. Naar een synthese van schijnbare diversiteit, Leiden, 2013.
–Heilige Bronnen in de Lage Landen, met medewerking van diverse auteurs, Geesteren, 2014.
Hier een vb zoals het niet moet, rode tekst is foute tekst die correctie behoeft:
–Heilige Bronnen in de Lage Landen.
*Bij een artikel. Stel je wilt een artikel bijvoorbeeld Fostare citeren:
Ineke Bergman, ‘Fostare’, Heilige Bronnen in de Lage Landen, Geesteren, 2014, 143-155.
*Afzonderlijke websites kunnen gewoon vermeld.
- Nog even iets over de foto’s. Wees selectief met het insturen van foto’s. Bij teveel foto’s vertraagt de website. Het moeten ook eigen foto’s zijn waar geen copyright op rust. Dus niet van internet afhalen. Liever ook geen personen op de foto i.v.m. privacy.
Wij zien je bijdrage met nieuwsgierigheid tegemoet. Succes met alles.
Annine van der Meer, 30 oktober 2016.
Bekijk de kaart met alle krachtplaatsen
Lees alle artikelen betreffende krachtplaatsen
Lees het artikel “Wat is een krachtplaats”
6 Responses to “Schrijven over een krachtplaats”
Goededag,
ik zag op de kaart dat het Gooi nog niet is opgenomen. Het Gooi is energetisch en historisch gezien een zeer bijzonder gebied. Het gebied vanaf het Gooimeer tot aan de Lage vuursche is opgedeeld in (zoals ik het noem) een dodengebied en een godengebied. Het Gooi wordt door de A1 doorsneden. De A1 is een oude Romeinseweg. Die werden over krachtige leylijnen aangelegd.
Het gebied ten zuiden van de A1 is een dodengebied. Er zijn daar vele grafheuvels te vinden. Het gebied strekt zich tot aan de Lage Vuursche. Op de Westerheide bij Hilversum ligt één van de grootste urnenvelden van Europa; de Aardjesberg. Over de heiden bij Hilversum bevinden zich verschillende doodswegen, die eveneens over krachtige leylijnen lopen. Vanuit verschillende richtingen leiden de doodswegen naar het St. Janskerkhof. Dat is een zeer oud kerkhof, dat nog altijd in gebruik is. Vroeger stond daar ook een zeer oud heiligdom. Deze is vervangen door een kapel.
Ten Noorden van de A1 is het godengebied. In dit gebied zijn geen grafheuvels, maar 7 Keltische offerbergen (Aalberg, Eukenberg, Trapjesberg, Tafelberg, Woensberg, Sijsjesberg en Venusberg (inmiddels omgedoopt naar Leeuwenberg). Naast de Leeuwenberg ligt overigens het Theosofisch Centrum, waar de tuin terecht als heilige grond wordt beschouwd en behandeld.
Ik ken het gebied goed, want ik ben direct naast de A1, precies in het centrum van dit bijzondere gebied opgegroeid. Omdat het een goed toegankelijk gebied betreft en je met de fiets binnen enkele minuten van het dodengebied naar het godengebied kunt reizen, kun je de verschillen in dynamiek goed waarnemen.
In het Gooi zijn nog veel overblijfselen zichtbaar van oude culturen. Van het Trechter-Bekervolk zijn de grafheuvels (2400 – 1700 BC) te zien op de Zuiderheide bij Laren. De beschaving die na deze periode het Gooi bevolkte noemen we de Hilversum-cultuur. (1800 – 1200 v. Chr.). Van hun resten nog de urnenvelden op de Westerheide in Hilversum.
In de periode van de Kelten (400 n. Chr. zijn de offerbergen terug te vinden). Vooral in de omgeving van de Aardjesberg maak je grote kans om vuursteenschilfers te vinden die het Trechter-bekervolk heeft achtergelaten.
Bij het St Janskerkhof is een geologisch museum waarin veel informatie wordt gegeven over de geschiedenis van de prehistorische bewoners de vonsten die daar zijn gedaan.
Dank je wel Gerda, voor deze aanvulling. De krachtplaatsen in ’t Gooi waren inderdaad nog niet gemerkt op de kaart, maar wel al beschreven ; ). Nu hebben we een mooi geheel.
In België is een krachtig megalitisch centrum in de bossen bij Wéris. Een deel van de heuvel daar ligt bezaaid met brokken steen. Ze zijn daar door een megalitisch volk geplaatst om de energie te kanaliseren. in de loop van de eeuwen zijn helaas een flink aantal stenen verdwenen. Ze zijn gebruikt voor de huizenbouw of verwijderd omdat ze de boeren in de weg lagen. De brokken steen zijn uit een heuvel gehaald. De open mijn is een indrukwekkende plek, met sterke dynamiek (leuk fenomeen is, dat je er warme voeten krijgt). De mijn ligt in de bossen, vlak bij het megalitisch museum.
Aan de andere kant van de heuvel, staat op de top een (natuurlijk gevormde) Menhir. Hier wordt jaarlijks een zonnewende ritueel uitgevoerd. Rond Wéris zijn twee dolmen en meerdere Menhirs te bezichtigen. In het centrum van Wéris kun je een megalitisch museum bezoeken. Je vindt daar informatie over de prehistorische bewoners en hun megalitische bouwwerken.
De krachtplekken / cultusplaatsen bij Wéris zijn voor mensen die goed ter been zijn goed bereikbaar, maar sommigen liggen verscholen in het bos. Peter Rouffa (sjamaan en gids) weet veel over het gebied en laat je de plekken graag zien. Een aantal plekken zijn met de auto bereikbaar.
Dank je wel Gerda! Wéris is zo’n mooie plaats! Zouden we jouw stukje mogen plaatsen – op de kaart? Want ik weet nu niet of iedereen dit leest (omdat het achter ‘Schrijven over een krachtplaats’ zit.) Laat me maar even weten: lida@pansophia.nl
Der Himmel auf Erden ter info ontluikende krachtplaatsen in de oostharz ,Er is nu ook een boekje geschreven in het nederlands over deze dierenriem krachtplaatsen met voor elk dierenriem symbool een eigen plek.
Succes hiermee….Groeten Rob knaven robbknaven@hotmail.com
Met belangstelling kennis genomen van deze site.Voor een paar jaar geleden heb ik de kerk van Wieuwerd in friesland bezocht.Het is bijzonder,want deze kerk ligt met haar grafkelder precies op een leylijn lopende van Wijnaldum naar de Externsteine bij Osnabruck.De laatste tijd valt er meer op de plaats en inmiddels heb ik ontdekt dat ik met een wichelroede ook iets kan waarnemen.In iedergeval water of bronnen.Zelf woon ik in Twente en daar is ook het nodige te ontdekken.De Kroezenboom bij Fleringen bijvoorbeeld.Het is naast mijn dagelijkse werk en bezigheden nog niet mogelijk hier nog niet verder mee te gaan,maar het smaakt naar meer.Tijdens mijn bezoek aan de stad Den Haag ervaar ik een positieve energie en het verhaal over de Jacobskerk was interessant is gezien de leylijnen die door de stad lopen.Kortom genoeg te ontdekken! Een hartelijke Groet vanuit Twente