Naam: Hunebed Borger
Soort: Hunebed
Adres: Bronnegerstraat 12, 9531 TG Borger.
Hunebed Borger, nummer D27
Dit hunebed ligt bij het hunebedcentrum in Borger. Het is het grootste hunebed van Nederland, vermoedelijk tussen 3400 en 3200 v.Chr. gebouwd en ongeveer Oost-West georiënteerd met de ingang op het zuiden. Hunebed D27 ligt aan de westrand van het dal van het voorste diep. In vroeger tijden was dit een brede waterstroom die zich uiteindelijk tot een beek versmalde. Ongeveer 100 jaar geleden is deze beek gekanaliseerd tot het kanaal Buinen-Schoonoord. Oorspronkelijk stond dit hunebed dus op de westelijke oever van een breed water. D27 heeft een lengte van 22,6 meter en een breedte van 4,1 meter. Het heeft 26 zijstenen, 9 dekstenen en 2 poortzijstenen die de ingang op het zuiden aangeven. In 1835 wordt er nog melding gemaakt van een steenkrans rondom het hunebed, maar daar is nu niets meer van te zien.
D27 onderzocht
In 1685 is dit hunebed door de Groningse dichteres Titia Brongersma onderzocht. Dit onderzoek heeft één dag geduurd. Het verslag van dit onderzoek is bewaard gebleven, de vondsten zijn helaas verloren gegaan. Beschreven is dat er een vloer met keitjes werd gevonden, een paar botten, wat scherven en as. Titia Brongersma heeft het volgend lofdicht op dit hunebed geschreven.
Loff op ’t Hunne-bed.
Ik staa als verbaast dees Steen Mijt aan te schouwen’
’t schijnt dat wel eer, het dapp’re Hunneschap,
Daar heeft gewilt een denk-plaats op te bouwen.
In 1937 en 1992 vonden restauraties plaats. Bij een onderzoek door prof. Van Giffen in 1938 naar de steenkrans zijn daar geen sporen van gevonden. De grond was te zeer verspit en in 2010 werd er een grondradaronderzoek uitgevoerd, echter ook zonder nieuwe relevante informatie.
De energie bij hunebed D27
Ik heb er 8 LC’s gevonden en een vortex. (De energierijke plaatsen waar verschillende leylijnen elkaar kruisen worden leycentra genoemd, afgekort LC’s. Daarnaast zijn er ook plekken met een spiralende energie, dit zijn vortexen.)
In de vortex heb ik 2 spiralen ervaren; één vanuit de aarde omhoog en één van boven naar beneden. Een vrouwelijke en een mannelijke energie die in elkaar verweven zijn. De kracht in de vortex is zowel ordenend als verbindend. In de LC’s is de energie, voor zover ik ervaar, opwekkend en vitaliserend te noemen.
Hunebedden
Onze hunebedden, waarvan de meesten in Drenthe liggen, zijn gebouwd in het neolithicum, ca. 3400 tot 3200 v. Chr., mogelijk eerder. Ze zijn gebouwd in de tijd dat vrouwen de landbouw ontwikkelden en uitoefenden. Zoals de Keltische, de Romeinse, de Germaanse, de Joodse, de Islamietische en de Christelijke heiligdommen staan ook de hunebedden op energiekrachtige plaatsen. Hun grondplan is een langgerekte rechthoek, meestal ongeveer Oost-West met de ingang (als die er is) op het zuiden. Soms staat er nog een krans van stenen om het hunebed heen.
Aarde energieën en heilige plaatsen
Zoals ik al opmerkte zijn heiligdommen op energierijke plaatsen gebouwd. Zowel in het neolithicum als in de huidige tijd, en de tijden die hier tussen liggen. Wat maakt een bepaalde plek tot een heilige plaats en wat is de betekenis van het begrip heilig? Om met het laatste te beginnen wordt met heilig heil brengend/helend bedoeld. Het zijn plaatsen waar mensen kunnen genezen naar ziel en lichaam en/of nieuwe krachten opdoen, gesterkt worden door de energie van Moeder Aarde en/of Vader Kosmos. De hunebedden zijn, voor zover als we nu kunnen nagaan, in de buurt van water gebouwd. Soms is dat water nog aanwezig of is het nog zichtbaar in het landschap dat er ooit water was.
Leylijnen als energiepaden
De energie van Moeder Aarde beweegt zich o.a. via de leylijnen. Deze lijnen zijn meetbaar met fijne apparatuur of wichelroedes. Nu zijn er plaatsen waar verschillende leylijnen elkaar kruisen waardoor er ineens heel veel energie is. Mensen die er gevoelig voor zijn kunnen deze energie voelen, als lichtverschijnsel waarnemen en sommigen kunnen deze energie ook horen. Deze kennis betreffende leylijnen en LC’s is al heel oud. Tegenwoordig is dit min of meer geheime kennis.
De aanwezigheid van LC’s, al dan niet met een vortex, bepaalt de helende kracht van een bepaalde plaats, de heiligheid van een bepaalde plek dus. Mensen zijn er graag, ervaren het overstijgende of magische als kracht gevend en helend. Veel koningen en keizers lieten hun troon op een LC plaatsen en met Prinsjesdag staat de troon van onze koning ook op een LC.
Negatieve energie
Het is ook gebeurd in de loop der tijd dat deze LC’s zodanig zijn gemanipuleerd dat de energie als het ware in slaap is gevallen. Ook zijn er plaatsen waar vreselijke dingen hebben plaatsgevonden die energetisch met de leylijnen en LC’s verbonden zijn geraakt. Ook dit is ervaarbaar en als het je niet lukt om daar voldoende Kosmische Liefde tegenover te stellen kun je er voor je eigen gezondheid en gemoedsrust beter weg blijven.
Hunebedstenen als informatiedragers?
Elk hunebed heeft een eigen specifieke energie. Niemand weet hoe dat kan, of misschien toch wel … Vladimir Megre schrijft over het doel van de hunebedden in de Kaukasus.
In vroeger tijden werd er voor wijze mensen tijdens hun leven een hunebed gebouwd. Als deze mens haar/zijn einde voelde naderen dan trok hij/zij zich terug in het hunebed en ging in meditatie. Tijdens de meditatie werd alle wijsheid en kennis van deze mens op de stenen overgedragen. Dat bood het nageslacht de mogelijkheid om alsnog gebruik te maken van deze wijsheid en kennis. Men ging dan naar het betreffende hunebed, bracht een offer en met de vraag in het hart bracht men de nacht slapend op het hunebed door. Tijdens de slaap kwam er een antwoord.
Zou dit verhaal ook voor onze hunebedden kunnen gelden?
Inmiddels is bekend dat stenen fantastische informatiedragers zijn, denk aan de toepassing van kristallen bij de moderne informatica.
Vondsten bij de hunebedden
De hunebedden zijn geen algemene begraafplaatsen geweest, in tegenstelling tot de grafheuvels en urnenvelden. Er zijn maar enkele menselijke resten gevonden zoals botten, potscherven en een enkel gebruiksvoorwerp. In en om de hunebedden die onderzocht zijn vond men sporen van vuurtjes en ook weer potscherven. De veronderstelling is dat dit met rituelen en offeren te maken heeft gehad. In één hunebed zijn opvallend veel van deze artefacten aangetroffen alsof iemand de omgeving heeft opgeruimd en alles in het hunebed heeft neergelegd. In het hele gebied waar de hunebedden liggen zijn ook veel grafheuvels. Ook zijn er op uitgebreide schaal sporen van urnenvelden gevonden.
Het demoniseren van hunebedden
Met de komst van het Christendom kwamen de hunebedden in een kwaad daglicht te staan. De priesters vertelden dat de duivel en de hunebedden bij elkaar hoorden en maakten de mensen bang. Zo wilden zij het volk motiveren naar hun kerken te komen i.p.v. naar het hunebed te gaan. Een bijkomend gelukkig gevolg was dat de angst voor de duivel er voor gezorgd heeft dat de hunebedden met rust werden gelaten, tot in de 18e eeuw.
Paalworm
De dijken die ons land tegen het water moesten beschermen waren in hoofdzaak uit hout opgebouwd. In de 18e eeuw werd er paalworm in het hout geconstateerd waardoor de dijken ernstig verzwakten. Stenen waren de oplossing. Mensen overwonnen hun angst voor de duivel en gingen de hunebedden slopen en opblazen. De grote stenen werden in handzame brokken gehakt en de duivel bleek minder rancuneus dan werd verondersteld. De angst voor de duivel werd overwonnen en er was geld te verdienen. Zo zijn er veel hunebedden verdwenen, ingestort of beschadigd.
Beschadiging hunebedden in deze tijd
Mensen, zowel volwassenen als kinderen, zijn zich vaak niet bewust van de heiligheid van een hunebed. Veel mensen zijn niet gewend hun gewaar zijn te gebruiken en voelen dan ook niet de mystieke, bijzondere sfeer die in en om hunebedden aanwezig is. Kinderen missen hier dan ook een stuk opvoeding en het gevolg is dat een hunebed vaak wordt benaderd als een kermisattractie. Naar mijn idee voelen kinderen wel de bijzondere energie maar niet beter wetend gebruiken zij deze voor de lol. Het hunebed wordt een klimrek. Menig keer heb ik volwassenmensen op een hunebed zien staan in een overwinnaarshouding om in deze pose gefotografeerd te worden. Rondom en in het hunebed vind ik vooral ’s zomers veel zwerfvuil; peuken, zuigrietjes, lege drinkbekers, verpakkingen van snoep en koek etc.. Deze benadering van het hunebed is een verarming; het is een spirituele heilige plaats die eerbied en respect verdient. Dit mogen we onszelf en onze kinderen leren.
Neeltje Mocking
Het hunebed bij Borger bezoeken
Hunebed D27 ligt op het terrein van het Hunebedcentrum in Borger. Het adres van het Hunebedcentrum is Bronnegerstraat 12, 9531 TG Borger.
De coördinaten zijn: N 5255.812, O 00647.846
Richting aanwijzer naar hunebed
Bronnen
Boivin, Bertus, ‘Have en Goed, twintig cultuurschatten van het Drentse landschap’, 2009.
Meer, Annine, van der, ‘Van Venus tot Madonna’, 2006.
Megre, Vladimir, ‘De zoemende ceders van Rusland’, 2006.
Sanden, Wijnand, van de, ‘Gids voor de hunebedden in Drenthe en Groningen’, 2012.
Tuin, Sietse, van der, ‘Fysica van de Heiligheid’, 2009.
Bekijk de kaart met de krachtplaatsen
Lees alle artikelen betreffende krachtplaatsen
Schrijven over een krachtplaats, help je ons mee
