Naam: Hunebed D31
Soort: Hunebed
Adres: Valtherzandweg / Dalakkersweg
Hunebed D31 in het Hunzebos
In het Hunzebos, ten zuidoosten van Exloo, kun je hunebed D31 vinden. Het ligt op een met gras begroeide verhoging.
Op het bijbehorende informatiebord staat te lezen dat de hunebedden ruim 5000 jaar geleden zijn gebouwd door de eerste boeren in Noord Europa. Graag wil ik hier vermelden dat de eerste ‘boeren’ vrouwen waren; het zijn dus boerinnen geweest die de hunebedden initieerden.
De plaats voor een hunebed werd met zorg uitgekozen. Men zocht naar krachtplaatsen dichtbij water. Aan het landschap rond een hunebed is vaak nog te zien dat er vroeger water moet hebben gestroomd.
De mensen van toen herkenden de kracht van de Grote Moeder die vanuit de aarde opgenomen door het water over het aardoppervlak wordt verspreid en die door de vortexen en via de LC’s (leylijnencentra) de kosmos ingaat.
D31
D31 heeft een lengte van ongeveer 7 meter en is ruim 3 meter breed. Het oorspronkelijke aantal draagstenen is 8, maar er staan er nog maar 6. Op de plaats van de verdwenen draagstenen zijn plombes aangebracht. Plombes zijn markeringen van beton. Ook de verdwenen poortstenen worden met plombes gemarkeerd. Er is nog één deksteen over van de oorspronkelijke 4.
D31 ligt ongeveer oost-west georiënteerd en er loopt een leylijn in lengterichting door dit hunebed. Er bevinden zich 3 LC’s in het hunebed. Rondom is veel energie die prettig aanvoelt. D31 wordt door bos omringt.
De kelderinhoud van dit hunebed is nooit onderzocht. In 1952 vond restauratie plaats en in 1965 werden de plaatsen van de poortstenen ontdekt. Uit die tijd stammen ook de plombes.
De omgeving van D31
Johan Picard, een dominee uit de 17e eeuw was er van overtuigd dat aan de voormalige smeltwaterstroom bij D31 een havenstad gelegen zou hebben. Deze mythische stad zou bewoond zijn geweest door reuzen, hunen, die de hunebedden zouden hebben opgericht als hun begraafplaatsen.
Volgens Ds. Picard zou in het begin van de 9e eeuw deze stad door Denen en Noormannen in de as zijn gelegd. Hij gaf deze stad de naam Hunshow. Maar helaas, uit onderzoek is gebleken dat Hunshow nooit heeft bestaan. Wat Ds. Picard aanzag voor sporen van fundamenten van Hunshow bleken sporen van kleine akkertjes te zijn. De zogenaamde Celtic fields of raatakkers. Vanuit de lucht is dit duidelijk waar te nemen. In de directe omgeving van deze akkers bevinden zich nog 2 grafheuvels en deze zijn door leylijnen met het hunebed verbonden. Ook was er een steenkist, een soort klein hunebed dat zomaar is verdwenen. In het bos wordt de plaats van de steenkist aangegeven met een informatiepaneeltje. Ik meet daar echter geen bijzondere energie, maar wel op een plek vlakbij. Zou er soms een vergissing in het spel zijn?
De eerste boerinnen
Aan de hand van de scherven die in en bij veel hunebedden gevonden zijn, heeft men de potten kunnen reconstrueren die de mensen toen gebruikten. Ze hebben een trechterachtige vorm en daarom wordt het volk dat deze potten maakte het trechterbekervolk genoemd. De eerste boerinnen in deze streken behoorden dus bij het trechterbekervolk. In de hunebedden zijn geen wapens gevonden. Het trechterbekervolk leefde in een egalitaire samenleving waar geen oorlog werd gevoerd.
De energie van D31
De energie van D31 is zeer aangenaam; voelt zacht, vriendelijk en verkwikkend. Na de sneeuw zag ik dat de sneeuw bij het middelste LC wegsmolt. En bij het meest oostelijke LC waren allemaal afdrukken van reeënhoefjes. De reeën komen hier dus ook om op te laden. Het meest westelijke LC ligt aan de binnenkant vlak vóór de meest westelijke draagsteen.
Betreed het hunebed met respect en een liefdevol hart. Het is een heiligdom in een sacrale omgeving. Vertel het hunebed wie je bent en wat je komt doen, of wat je vraag is. Geef een geschenk van jezelf dat het milieu niet belast; bijvoorbeeld een lied of een gedicht. Ga voorzichtig op de draagsteen liggen en voel hoe je naar lichaam en ziel weer gestemd wordt.
Tempelslaap
In vroegere tijden vond genezing in tempels en heiligdommen plaats. Ook als er door mensen naar kennis, wijsheid of antwoorden op bepaalde vragen werd gezocht, ging men naar de tempel of het heiligdom. Al of niet begeleid door priesteressen/priesters richtte men zich tot de godheid om te krijgen wat men nodig had. Men bracht de nacht in de tempel door en bij het ontwaken was daar mogelijk een antwoord of genezing. Dit wordt ‘tempelslaap’ genoemd. In wezen doen we dit nog steeds als we b.v. zeggen ‘Ik moet er nog een nachtje over slapen’. En je doet het ook als je op bovenomschreven wijze op de steen van een hunebed gaat liggen.
Verwondering
Hoe wisten de mensen van het trechterbekervolk waar ze de hunebedden moesten bouwen. Hadden zij nog het vermogen om de aardekrachten waar te nemen, een vermogen dat wij bijna zijn kwijtgeraakt? Of was het de sjamaan, priester of priesteres van de stam die deze energie kon lokaliseren? En hoe bestaat het dat de energie nog zo helend, vriendelijk en verkwikkend is, terwijl het hunebed voor een groot deel is gesloopt? Het is zo eenvoudig om je door de Grote Moeder te laten herstellen en verkwikken dat het bijna niet te geloven is.
D31 bezoeken
D31 ligt in het bos. Vanuit Exloo rijd je met de auto of met de fiets de Valtherzandweg op. Op enig moment begint het bos aan de linkerkant en even verderop ga je bij de eerste gelegenheid linksaf het bos in. Dit is de Dalakkersweg. Let op, er staat geen straatnaambordje. Na een paar honderd meter zie je aan de rechterkant een hunebed informatiebord en iets daar achter, op een verhoging, zijn de restanten van D31. De wegen zijn verhard met veldkeien en daardoor nogal hobbelig. Het fietspad is goed begaanbaar. Leuke bijkomstigheid: het fietspad en de Valtherzandweg volgen een leylijn.
Coördinaten: N 5252.064, E 00652.242
Neeltje Mocking
Bronnen
- Boivin, Bertus, ‘Knapzak ABC Drenthe’
- Boivin, Bertus, ‘De Loop langs de Hunebedden’, 2016
- Meer, Annine, van der, ‘Van Venus tot Madonna’, 2006
- Sanden, Wijnand, van der, ‘Gids voor de Hunebedden in Drenthe en Groningen’, 2012.
- Sevenhuijsen, Selma, ‘De Glimlach van de Sirene’, 2008.
- Sheldrake, Rupert, ‘De Wedergeboorte van de Natuur’, 1997.
Bekijk de kaart met alle krachtplaatsen
Lees alle artikelen betreffende krachtplaatsen
Schrijven over een krachplaats: help ons mee
