Naam: Hunebed D33 en D34
Soort : Hunebed
Adres: Valtherweg
Hunebed D33
Hunebed D33 bestaat niet meer. De stenen die er van dit hunebed nog over waren zijn in 1952 in opdracht van Prof. Dr. A. E. van Giffen naar Schoonoord gebracht. Daar ligt hunebed D49 dat de ‘Papeloze Kerk’ heet. Deze naam stamt uit de late 16e eeuw toen hier zonder een paap (een katholieke geestelijke) verboden protestantse bijeenkomsten werden gehouden.
Van Giffen heeft het ernstig verstoorde hunebed D49 naar eigen idee gerestaureerd met de resten van D33, zoals hij dacht dat de hunebedden er in het neolithicum (de nieuwe steentijd ong. 10.000 – 3000 v. Chr.) zouden hebben uitgezien. Zijn doel was educatie. Professor van Giffen heeft veel onderzoek gedaan naar hunebedden.
Hoewel D33 er niet meer is, bestaat de heilige plaats nog wel. Er is op dit veld een jong bos aangelegd en tussen de boompjes vond ik een oost-west leylijn met 3 kruisende leylijnen waardoor er 3 LC’s, centra waar leylijnen elkaar kruisen, worden gevormd. De aarde energie is daar goed waar te nemen. Aan de westkant ligt in een akker een meertje. Nu het land kaal en leeg is zie je het meertje als een spiegel glanzen. In de zomer wordt dit uitzicht door het gewas belemmerd. Hier zie je weer de oorspronkelijke ligging van een heiligdom bij water. Dit geldt ook voor het nog bestaande hunebed D34.
Hunebed D34
Hunebed D34 ligt ongeveer 100 meter van de plaats waar eens de D33 stond. Het is een mooi terreintje met wat oude bomen en struikgewas. Vlakbij ligt een veenmeertje. De oriëntatie van hunebed D34 is min of meer oost-west. Er zijn 12 zijstenen en van de oorspronkelijke 5 dekstenen zijn er nog 3 over. Verder heeft dit hunebed 2 poortstenen. Er loopt een leylijn dwars door de lengte van dit hunebed en er zijn 3 LC’s. Bij een onderzoek in 1952 door Prof. van Giffen moest worden vastgesteld dat de kelderinhoud geheel was verdwenen.
Genezende kracht
De energie van dit hunebed is genezend. Onderweg naar D34 struikelde ik en viel op mijn knieën op het asfalt van de weg. Aangekomen bij D34 zocht ik de LC’s en ging er even op staan. Ik voelde hoe de pijn uit mijn knieën wegtrok en verdween. Het LC onder de deksteen aan de oostkant is het sterkst. De energie is van een krachtige zachtheid die zowel vrouwelijk als mannelijk aanvoelt.
Restant ritueel
Er lag een restant van een ritueel bij het hunebed, mogelijk van mensen die de kracht ervan ook kennen. Het waren tulpen, in een stralenkrans neergelegd, met twee veren van een buizerd en een paar dennenappels. Het natuurlijke offer ontroerde me.
Zelf geef ik de voorkeur aan een zegenwens, lied of wat kruiden uit mijn tuin om te danken voor ontvangen heling, kracht en/of inzicht, dat net als een offer van dingen die je in de natuur vindt het milieu niet belast. Als dank raap ik het zwerfvuil in en om het hunebed op en neem het mee naar huis om in de afvalcontainer te doen.
Heilige plaats
De hunebedden zijn niet zomaar ergens geplaatst. Men koos de plek zorgvuldig uit en zocht daarbij naar leylijnen, LC’s , water en indien mogelijk een oost-west situering.
Als je een hunebed bezoekt doe het dan met respect, in het besef dat je een heilig plaats betreedt. Veel mensen denken hier niet over na. Dat is te merken aan de lege drinkverpakkingen, peuken, zuigrietjes, snoeppapiertjes, etc. die in en om het hunebed te vinden kunnen zijn.
Als een vreemdeling zomaar je huis binnenstapt zal je dat, zacht uitgedrukt, niet prettig vinden. Zoiets doet men niet, dat is een ongeschreven wet. Dat gaat ook op voor het betreden van een heilige plek. Vraag eerst toestemming aan de plek of je binnen mag komen. Het antwoord dat je in jezelf zult voelen kan JA maar ook NEE zijn. Krijg je toestemming, stel je dan eerst voor aan het hunebed, maak je hart leeg en laat het vollopen met liefde. Vertel dan wat je doel of intentie is.
In het geval van de D34 kun je voorzichtig over de oostelijke deksteen heen hangen met de focus op je intentie of vraag.
Vergeet niet om je dankbaarheid uit te drukken, door bijvoorbeeld een steentje neer te leggen, een liedje te zingen of een zegenwens uit te spreken. Alles wat niet belastend is voor het milieu of storend is voor degenen die na jou op deze plek komen, is goed.
De kerk van Odoorn
De onderkant van het koor van de van oorsprong middeleeuwse kerk in Odoorn is opgebouwd uit grote, vierkant gekapte blokken graniet. Tot de helft van de 19e eeuw bestond het schip van deze kerk helemaal uit deze blokken. In 1857 zijn de blokken vervangen door bakstenen. Is dit de reden dat de hunebedden rondom Odoorn zo gehavend zijn? Heeft men de stenen van de hunebedden vroeger gebruikt voor de kerk? Een bewijs hiervoor is echter nooit gevonden. Wel hebben de resterende blokken in het koor een hoge energetische uitstraling. Dat kan betekenen dat ze oorspronkelijk gedurende langere tijd op krachtplaatsen hebben gelegen. Steen neemt de aarde energie op en blijft deze uitstralen, ook al wordt ze verplaatst. Precies zoals de kracht van Moeder Aarde op de oorspronkelijke plaats uitstraalt.
Het Eppiesbergje
De grafheuvel die ten noorden van D34 en de plaats van D33 ligt, heet het Eppiesbergje of het Eppiesbarchien op z’n Drents . Verder naar het noorden ligt nog een grafheuvel. Een leylijn verbindt de noordelijke grafheuvel met het Eppiesbarchien en de plaats van voormalig hunebed D33 en het nog bestaande hunebed.
Neeltje Mocking
D34 bezoeken
Je gaat van Odoorn naar Valthe over de Valtherweg. Even buiten de bebouwde kom gaat de Valtherweg ‘Odoornerweg’ heten. Op die plaats ligt links van de weg het Eppiesbergje. Daar kruist een landweg de hoofdweg. Links van de hoofdweg heet hij Bergjesweg en rechts Hunebedweg. Loop de Hunebedweg op. Verderop komt er van rechts een landweg bij en maakt de Hunebedweg een flauwe bocht naar links. Daar is een smal pad dat naar de D34 leidt waar ook een informatiepaneel staat. Tegenover dit smalle pad ligt in een bosje een veenmeertje.
Coördinaten: N 52 50.557, E 006 52.041
Bronnen
- Boivin, Bertus, ‘The Hondsrug Geopark’, 2014
- Ginkel, E. van, ‘Rond het Eppiesbergje’, 1999
- Sanden, Wijnand van der, ‘Gids voor de hunebedden in Drenthe en Groningen’, 2012
- Tuin, Sietse van der, ‘Fysica van de Heiligheid’, 2009
- Westmaas, Maarten, ‘Hunebedden’, 2009
- Wormhoudt, Linda, ‘Goden en Sjamanen in Noordwest-Europa’, 2008
Bekijk de kaart met alle krachtplaatsen
Lees alle artikelen betreffende krachtplaatsen
Schrijven over een krachtplaats, help je ons mee
