Naam: Vrouweputje Goes (Zuid-Beveland)
Soort: bron
Adres: Bedevaartsplek Vrouweputje, Oostweg, 4458 SK ‘s-Heer Arendskerke
Zes vrouwen
Het O.L. Vrouweputje bij Baarsdorp stond tot in de vorige eeuw bekend als bedevaartsplaats. Bij de aanleg van de A58 ging heel het heggenlandschap De Poel op zijn kop, waarbij veel putjes werden gedempt. In 1973 werd zo het Maria- of Onze Lieve Vrouweputje dichtgegooid en kwam er zo een einde aan deze bedevaartplek.
In 2004 kwamen zes vrouwen bij elkaar om het Vrouweputje in ere te herstellen; deze bron was dichtgegooid en het bedevaartsplekje bijna vergeten. De plek was niet meer bekend. Ze zijn op zoek gegaan naar de oude plek. Om de precieze plek van de kreekrug van het Vrouweputje te vinden, zijn er grondboringen verricht. Op de plek waar het veen bij de vorming van de geul door de zee is weggeschuurd, is in 2006 het Vrouweputje hergraven, op honderd meter afstand van de historische bron.
De bron ontsproot weer. Ze ligt in een kavel die door de Stichting, met geld van sponsors en donateurs, is aangekocht. Ze hebben er een bijzondere plek van verstilling en rust gecreëerd.
Het landschap door de eeuwen heen
De plaats waar het Vrouwputje ligt heeft een interessant geologisch verleden. Dit ‘oudlandgebied’ De Poel bestond al voordat de eerste dijken werden aangelegd. Door vroegere overstromingen is er in dit gebeid een kreekrug ontstaan. Het Vrouweputje ligt in deze kreekrug en het wellende water wordt door het zand gezuiverd. Het water dat er in stroomt is altijd helder en zoet. Een heel bijzonder gegeven voor een gebied waar verder al het grondwater brak is. Ook wordt er verteld dat zelfs in de droogste zomers het Mariaputje niet droogviel. De ontstaansgeschiedenis van dit gebied ligt hieraan ten grondslag.
In het begin van de periode 7000 tot 3100 voor de christelijke jaartelling leek het gebied van wat nu de provincie Zeeland is, op onze huidige Waddenzee. De duinenrij vormde voor Zeeland een gesloten kustlijn. Hier leefden de eerste inwoners van Zeeland. Achter de duinenrij lag een moeras, dat werd gevoed door de toestroom van het zoete rivierwater uit het oosten. De cyclus van planten die groeiden en afstierven, creëerde na eeuwen een veenlaag; hierdoor werd het gebied langzamerhand hoger. Het was een uitgestrekt veenlandschap dat omstreeks 350 christelijke jaartelling werd getroffen door zware stormen; de duinenrij brak, er ontstonden stroomgeulen in het veen. Die vulden zich geleidelijk met zand. Dit was een proces van acht tot negen eeuwen. De met zand gevulde geulen vormden kreekruggen. Mogelijk is de kleine kreekrug in De Poel waarin het Vrouweputje ligt, een paar honderd jaar na de christelijke jaartelling ontstaan. Dijken kwamen in de 12e eeuw.
Natuurlijk bestond het zoete bronwater al en erkenden de bewoners dit soort plekken als heilig (helend), voordat de plek een bedevaartsplek in christelijke zin werd en de bron werd hernoemd als Mariaputje. De vele verhalen die de vrouwen van Stichting Vrouweputje hebben verzameld geven goed inzicht van de werking van het water en de kennis die de mensen hadden over dit genezende bronwater.
Vrouweputje: symbool van eenheid
Met hun initiatief willen deze zes vrouwen die de Stichting Vrouweputje Goes hebben gevormd een bijzondere plek in de Zeeuwse natuur terugbrengen. De vrouwen hebben een kavel ingericht volgens een bepaalde symboliek die ook terug is te zien in de keuze van de planten en bomen. De Stichting heeft geprobeerd historie, ecologie en spiritualiteit samen te brengen. De Stichting heeft gekozen om de bron Vrouweputje te noemen – en niet Mariaputje, om het niet te direct te verbinden met het katholieke geloof. De bron wil een symbool van eenheid zijn. Het Vrouweputje is zo een bezinningsplek waar mensen naar toe kunnen om bij deze bijzondere bron tot zichzelf te komen.
Via een bruggetje over de sloot stap je een stille, groene wereld binnen. Fluitende vogels en wuivend riet doen je bijna het gebrom van het snelwegverkeer vergeten. Langs het slingerpaadje dat naar de bron leidt, staan borden die uitleg geven over de symboliek van de planten en bomen die er staan. In wilgentakken zit bijvoorbeeld een pijnstillend sap dat te vergelijken is met aspirine. Ook is er een stenencirkel, waar iedereen die dat wil een steen kan neerleggen om een wens te doen, dank te zeggen of iets uit handen te geven. De beplanting rondom de put is eveneens vormgegeven aan de hand van een symbolische gedachte, namelijk die van een druppel die in de put valt en kringen verspreidt over het water. Deze kringen zijn terug te vinden in de opstelling van de bankjes, de beplanting en de wilgenschermen. Deze schermen dienen tegelijkertijd als coulissen om bezoekers te doen beseffen dat ze op een bijzondere plaats zijn.
Het water kan geput worden uit de pomp die hier speciaal voor is aangelegd. Water is een energiedrager van woorden en emoties. Een bron waar mensen troost en genezing zoeken, heeft water met een andere energie dan ‘gewoon’ water. Water uit een bron is krachtig, van zichzelf of door de aandacht die mensen aan het water geven. Met het Vrouweputje willen de vrouwen een nieuwe positieve plek creëren in het Zeeuwse landschap waar mensen naar toe kunnen komen om tot rust te komen of troost te vinden. Treed deze plek dus met respect tegemoet.
De vrouwen van het Vrouweputje zien het als hun grootste geschenk dat ook anderen bij deze bron hun liefde, vertrouwen en dankbaarheid weer mogen terugvinden zodat het water de mens zal genezen.
Lida van de Water
Praktische informatie
Het terrein van het Vrouweputje is vrij en gratis toegankelijk.
Bedevaartsplek Vrouweputje
Oostweg
4458 SK ‘s-Heer Arendskerke
www.vrouweputje.nl
De ingang naar het Vrouweputje bevindt zich tussen de akkers aan de Oostweg. Er is geen parkeerplaats of opvallende wegbewijzering. Een onoplettende passant zou de bezinningsplek zo voorbijrijden.
Wandelroute
Er is een bijzondere wandelroute naar de plek toe.
In het boekje ‘Vrouwputje [bron van eenheid]’ wordt uitgebreid ingegaan op het landschap vanaf 7000 voor de christelijke jaartelling. Het gaat nader in op de ontstaansgeschiedenis van het perceel en de symboliek die er tot uitdrukking is gebracht. Ook volksverhalen over genezing door het Mariawater zijn in dit boekje opgenomen.
Bronnen
- Stichting Vrouweputje Goes, Vrouweputje, bron van eenheid, 2008
- http://www.pzc.nl/regio/een-plek-voor-bezinning-vlakbij-de-snelweg-1.1693814
- https://www.facebook.com/Vrouweputje
- Heilige bronnen in de Lage Landen. Op zoek naar bronnen van betekenis in verleden en heden, 2013 (Ginny Rentmeester over het Vrouweputje Goes)
Excursies
Stichting Vrouweputje Goes, verzorgt regelmatig een excursie. Daarbij komen de geschiedenis, de natuur, kruiden en oude gebruiken van mensen aan bod.
Bekijk de kaart met alle krachtplaatsen
Lees alle artikelen betreffende krachtplaatsen
Schrijven over een krachtplaats, help je ons mee?
2 Responses to “Vrouweputje Goes”
In juli 2016 heb ik een bezoek gebracht aan bedevaartplek “het vrouweputje”.
Een mooie plaats om bij de bron te gaan zitten en al je gedachten los te laten.
Er ligt een cirkel waar je een steen met een boodschap kunt neerleggen en ik had schelpen meegenomen.
Mooi is ook de koortsboom of genezende boom waarin je een lint mag hangen om voor jezelf of iemand anders
heling te vragen. Er staat een pomp bij de bron waaruit zo zacht water komt.
Heerlijk om dat te voelen. Echt een plek om heen te gaan om jezelf weer te ontmoeten.
Hallo,
Ik vroeg mijzelf af of het vrouweputje blijft bestaan. Ik heb in een artikel gelezen dat dit niet het geval is. Wie kan mij hier een antwoord op geven ?
Groetjes Rosanne